معنی نوعی آبگوشت

آبگوشت لپه

یخنی

بزباش

بزباش؛ از آبگوشت های لذیذ در آذربایجان و همچنین همدان.

یخنی

بزباش

بزباش

تنگ آب

آبگوشت. (اِ مرکب) طعامی که از گوشت غالباً با نخود و لوبیاپزند و آب آن را اشکنه یعنی ترید کنند:
گر آبگوشت که من می پزم بخسته دهند
خورد به روز سیم پاچه چون شکر رنجور.
بسحاق اطعمه.
|| طعمه ای که پیش از شکار، باز و دیگر جوارح طیور را دهند. مُسْته. چشته. || مایعی خاص برای تربیت حیوانات ذره بینی.

آبگوشت خوری. [خوَ / خ ُ] (اِ مرکب) کاسه ٔ خردتر از باطیه وبزرگتر از ماست خوری که عادهً در آن آبگوشت خورند.

(اسم) طعامی که از گوشت و نخود و لوبیا و غیره پزند و آن شامل انواع است.

(اسم) کاسه کوچکتر از باطیه و بزرگتر از ماست خوری که معمولا در آن آبگوشت ریزند و خورند.

(اِمر.) از غذاهای اصیل ایرانی است. خوراکی رقیق که از پختن گوشت و پیاز و سیب زمینی و حبوبات درست می شود که در دو مرحله می خورند اول آب آن را با تکه های نان مخلوط نموده، می خورند (ترید) و بقیه مواد را کاملا کوبیده با نان و چاشنی مانند ترشی و سبزی خوردن م

خوراک آبدار که با گوشت و نخود و لوبیا تهیه می‌شود،

100 گرم 8 کالری

865